معنی گنده زبان در فرهنگ فارسی عمید

کسی که بی سبب به دیگران ناسزا بگوید و دشنام بدهد، بدزبان

معنی گنده زبان در فرهنگ لغت هوشیار

کسی که بد مردمان بسیار گوید بد زبان: هر چه بخواهد بده که گنده زبانست دیور میده نه کنده راند و نه رش. (منجیک)

معنی گنده زبان - جستجوی لغت در جدول جو

گنده زبان: کسی که بی سبب به دیگران ناسزا بگوید و دشنام بدهد، بدزبان

فرهنگ فارسی عمید

گنده زبان: کسی که بد مردمان بسیار گوید بد زبان: هر چه بخواهد بده که گنده زبانست دیور میده نه کنده راند و نه رش. (منجیک)

فرهنگ لغت هوشیار

گنده زبانی

بد مردمان گفتن بد زبانی

فرهنگ لغت هوشیار

گنده دهان

کسی که دهانش بوی بد بدهد

فرهنگ فارسی عمید

گشاده زبان

زبان آور، فصیح، بلیغ، خوش سخن

فرهنگ فارسی عمید

گشاده زبان

خوش سخن

فرهنگ لغت هوشیار

گنده دهان

کسی که دهانش بوی بد دهد گنده دم: ز نخ چو پشت پلنگ و نغوله چون دم سگ چو شیر گنده دهان سهمناک چون کفتار. (سوزنی)

فرهنگ لغت هوشیار

گنده پران

کسی که نفهمیده سخنانی بزرگتر از حد خود زند

فرهنگ لغت هوشیار

گشاده زبان

((~. زَ))

خوش بیان

فرهنگ فارسی معین

گنده پران

((~. پَ))

کسی که سخنانی بیشتر از فهم خود می زند

فرهنگ فارسی معین

گرده بان

کوهان شتر، کمرگاه، گودبان، گردبان، سنام

فرهنگ فارسی عمید

کند زبان

کسی که زبانش بهنگام سخن گفتن کند باشد الکن

فرهنگ لغت هوشیار

گرده بان

نگاهبان نگهبان حارس

فرهنگ لغت هوشیار

گرده بان

((گِ دِ))

نگاهبان، نگهبان، حارس

فرهنگ فارسی معین

ده زبان

دارای ده زبان، ده دله

فرهنگ لغت هوشیار

معنی گنده زبان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما